En nós só manda o vento
Keltoi!

[Estrofa 1]
No máis fondo de min xurde o rancor de quen repite un erro
De quen busca os culpábeis da súa doma e a súa castración.
Como se a historia non fora connosco
Coma un escravo orgulloso de selo.
[Estrofa 2]
Estamos mudos? Estamos cegos? Somos da vila ou só vimos prá festa?
Basta xa de mirarmos pra outro lado. Abonda de tanto choromicar.
Abre os ollos e mira prá túa Terra! Esta Galiza que hoxe esmorece.
Abre a boca e fala coa túa lingua!
[Ponte]
Non renunciaremos a quen somos, ás nosas vidas, noso idioma os nosos soños
Soños de liberdade, de traballo e de xustiza,
porque ninguén manda en nós: nen dios, nen vós!
[Final]
A nosa historia farémola nós
Seremos denantes mortas que escravas
E a que agardas pra erguerte nistes tempos de oscuridade i eterno inverno?
E a que agardas pra erguerte canda min?
Sae á rúa e berra coma o vento que afunde barcos e tronza imperios
Saca a raiba que tes dentro de ti!