Non chores máis
Lamatumbá

De que me lembro, xente sentada ali
na gravada terra baixo o sol.
observando , hipocritas
Disfrazados rondando o redor
Amigos presos, amigos sorindo asi
Para nuna mais
Cando todo isto
Quero recordar
Hora de non mirar atrás.
Non , non chores máis
Non , non chores Máis
De que me lembro, xente sentada ali
na gravada terra baixo o ceo.
observando , estrelas
Xunto a fogeiriña de papel
Quentar o firo
Requentar o pan
E contigo comer
Cos pes n amañan pisar o chan
Ganas de virver ahí se Deus quixer.
Todo ,todo ,todo vai estar ben. ( OITO VECES APROXIMADO)
Non , non chores máis
Non , non chores Máis
Manuelinho. Albarellos de Monterrei. Galiza. Espero sexa do voso agrado.